ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΦΟΡΟΥΜ

[nina]

Θα ήθελα να μάθω αν υπάρχει υπεύθυνος συντονιστής στο forum.
Και δεν αναφέρομαι στα τεχνολογικά ζητήματα.

Γιατί ρωτάω : Εφόσον το φόρουμ είναι ένα επίσημο μέσο επικοινωνίας του προγράμματός μας, και λειτουργεί σαν μία μεγάλη ομάδα υποθέτω ότι υπάρχουν ένας ή περισσότεροι συντονιστές -όπως στις κανονικές μας συναντήσεις - οι οποίοι να επιμελούνται ώστε το πολύτιμο αυτό εργαλείο να λειτουργεί αυστηρά μέσα στο πλαίσιο των παραδόσεων του προγράμματός μας.

Οι ομάδες πολλές φορές βρέθηκαν σε δύσκολες καταστάσεις απο την μη εφαρμογή των παραδόσεων.
Η ηλεκτρονική επικοινωνία και ιδιαίτερα ο γραπτός λόγος είναι ένα πεδίο που εύκολα μπορεί να προκαλέσει τέτοιες δυσκολίες.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για μία άμεση απάντηση

 

[GeorgeM Thessaloniki]

Γεια σου Νίνα. Χαίρομαι που είσαι εδώ! Δεν βλέπω να υπάρχει κάποιος συντονιστής εδώ. Μάλλον προς το παρόν μόνο εγώ κι εσύ είμαστε. Έχω την αίσθηση ότι είμαστε σ' ένα μοναχικό δωμάτιο εγώ κι εσύ με παράθυρα γύρω γύρω απ' όπου περνούν άγνωστοι άνθρωποι που μας ρίχνουν μια βιαστική, περίεργη ματιά και φεύγουν βιαστικά χωρίς να μας πούνε ούτε ένα γεια! Μας αφήνουν στη μοναξιά μας.
Δύσκολο πράγμα η μοναξιά! Να νιώθεις ότι ζεις το δράμα της ζωής σου μόνος σου, να νιώθεις ότι κανείς δεν σε καταλαβαίνει, δεν σε συμπονάει και δεν έχει καμιά διάθεση να ασχοληθεί ή να περάσει χρόνο μαζί σου. Να νιώθεις ότι ακόμη κι αυτοί που σου μιλάνε, οι φίλοι σου ή η οικογένειά σου δεν έχουν ιδέα το τι περνάς και μετά από μια βιαστική κουβέντα μαζί τους σηκώνεις πάλι μόνος σου τον σταυρό σου ανεβαίνοντας τον Γολγοθά της ζωής σου. Ευτυχώς υπάρχουν κι οι ομάδες μας των Ανώνυμων Οικογενειών κι η ελπίδα κι η συμπαράσταση που συναντάμε στα βλέμματα και στις καρδιές των πνευματικών αδελφών μας εκεί.
Μου θυμίζει μια ομάδα που είχαμε μια φορά και ήταν μια μητέρα, νέα στην ομάδα και έλεγε τα προβλήματά της ότι ο γιος της παίρνει ναρκωτικά, η αδελφή της έχει καρκίνο και αυτή ήταν μόνη της! Κάποιος την ρώτησε ποιο από αυτά τα τρία ήταν το πιο σοβαρό πρόβλημα γι' αυτήν. Εκείνη είπε, ότι είμαι μόνη μου! Και τότε το άλλο μέλος της είπε: "Επίτρεψέ μας τότε να γίνουμε ΕΜΕΙΣ η οικογένειά σου!!!"
Κάτι έκανε κλικ κι είχε νόημα αυτή η φράση: Η οικογένειά σου! Η νέα μας οικογένεια! Η νέα μας Ανώνυμη Οικογένεια!
Δεν ξέρω γιατί τα λέω όλα αυτά, ελπίζω να κάνουν κάποιο καλό σε κάποιον έστω κι αν τα διαβάζει με μια απλή, γρήγορη βιαστική, αδιάφορη ματιά, περνώντας έξω από το παράθυρο του μοναχικού δωματίου μας!
Καλή συνέχεια και καλή καρδιά!
Γιώργος Μ.

[nina]

  γειά σου Γιώργο, καλησπέρα και σε όσους περνάνε έξω απο το παράθυρο και κοιτάνε μέσα.
Αν και νομίζω ότι δεν κοιτάνε καν, μια και δεν ξέρουν ότι υπάρχει αυτός ο χώρος.
Προσωπικά δεν νοιώθω μοναξιά.
Είμαι από τα τυχερά άτομα που έχουν πρόσβαση στις ομάδες έτσι τα εργαλεία ομάδα - τηλέφωνο - υποστηρικτής, μου είναι οικεία και χρήσιμα.
Πιστεύω όμως ότι το δωμάτιο αυτό, το δωμάτιο που η τεχνολογία παρέχει, το forum, προσφέρει πολύ ισχυρές δυνατότητες.
- Μπορούν να συμμετέχουν άτομα απο κάθε τόπο.
- Να έχουν βοήθεια και εκείνοι που δεν έχουν ομάδες κοντά τους.
- Η ανωνυμία γίνεται πιο ισχυρή
- Μπορούμε να ξεφορτώσουμε  συναισθήματα, πόνο ή χαρά, εμπειρίες, χειρισμούς όποια στιγμή νοιώθουμε την ανάγκη να το κάνουμε και όχι μόνο την ώρα της ομάδας.
- Μπορούμε να διηγηθούμε ακούσματα ή περίεργα και να μας απαντήσουν με άλλα ακούσματα ή εμπειρίες πολλοί περισσότεροι άνθρωποι απο όσους βρίσκουμε στην ομάδα μας.

ΚΑΙ πάλι επιμένω αρκεί να υπάρχει το πλαίσιο των παραδόσεων και να μην γίνει πεδίο ανταλλαγής συμβουλών και υποδείξεων.
Και πολλών άλλων ''βλαβερών'' συμπεριφορών.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ φίλε συνοδοιπόρε απο την λατρεμένη Θεσσαλονίκη.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ  και σε όλους όσους πιθανών μας διαβάσουν
Υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω για να μην μείνουμε μόνοι σε αυτό το δωμάτιο.
Απλά χρειάζεται να ενεργούμε σύμφωνα με τις αρχές του προγράμματος, το οποίο σημαίνει ότι το συντονιστικό πρέπει να δώσει μία απάντηση στην αρχική ερώτηση πριν απο κάθε άλλη δράση απο τον καθε εναν ξεχωριστά

[Βασω]

 ;DΚαλησπέρα φίλη nina, φίλε Γιώργο μόλις πέρασα έξω από το παράθυρό σας και είδα φως , είπα να χτυπήσω το κουδούνι και να έρθω στην οικογένειά σας